O książce: 1884 / Księżniczka Varvara Ilyinichna Turkiestanowa (26 grudnia 1775 - 20 maja 1819) - przedstawicielka szlacheckiej rodziny gruzińskiej, druhna cesarzowej Marii Fiodorowna , ulubienica cesarza Aleksandra I.B. W 1808 roku Varvara Ilyinichna została druhną cesarzowej Marii Fiodorowna i od razu stała się ozdobą dworu cesarskiego. Nie była pięknością, ale przyciągała ludzi swoim szczególnym urokiem, przyjazną postawą i życzliwym charakterem. Wyróżniała się wśród dworzan inteligencją i wszechstronnym wykształceniem. Wkrótce dwór zaczął dostrzegać szczególne zainteresowanie cesarza Aleksandra I druhną Turkiestanową, a także jej zainteresowanie nim. Początkowo ich stosunki były przyjacielskie, ale w 1813 r., gdy ulubiony M.A. Naryszkina wyjechał na jakiś czas za granicę, cesarz coraz częściej zaczął zwracać uwagę na Barbarę Iljiniczną. Na świecie mówiło się nawet o nowym ulubieńcu cesarza. W 1818 r. oprócz cesarza 42-letnia księżna Turkiestanowa nawiązała nowy romans - z 24-letnim księciem Włodzimierzem Siergiejewiczem Golicynem (1794–1861). ), syn Varvary Engelhardt. Wesoły i dowcipny Golicyn cieszył się wielkim powodzeniem na świecie, zwłaszcza wśród kobiet. Varvara Ilyinichna zakochała się w nim, ale nie wiadomo, co czuł do niej sam Golicyn. Niektórzy twierdzili, że rzekomo założył się, że uwiedzie Turkiestanową; inni, że Golicyn nawet chciał się z nią ożenić, ale odnalazłszy z nią Aleksandra I pewnej nocy, porzucił pomysł małżeństwa, Varvara Ilyinichna znalazła się w trudnej sytuacji, bez względu na to, jak ukrywała swoje oba hobby, było ich wiele. plotki wokół niej. Do jej cierpień moralnych dołączyły się dolegliwości fizyczne; była w ciąży. W takim stanie, który Turkiestanowa była zmuszona ukrywać przed innymi, musiała towarzyszyć Marii Fiodorowna w jej długiej podróży po Europie. A. Ya. Bułhakow pisał do P. A. Wiazemskiego w sierpniu 1818 r.: „I jadą z cesarzową Marią Fiodorowną: Aleksander Lwowicz Naryszkin dla żartów, Albedil dla pieniędzy, Turkiestanowa dla inteligencji, hrabina Samojłowa dla twarzy…” Dziennik tej podróży i zwraca się uwagę czytelników. Księżniczka Turkiestanowa wróciła do Petersburga pod koniec 1818 roku. W kwietniu 1819 r. urodziła córkę Marię. Potem doprowadzona do rozpaczy zażyła truciznę, która nie zadziałała natychmiast. Po kilkutygodniowych cierpieniach księżniczka Turkiestanowa zmarła 20 maja 1819 r. Oficjalnie na dworze powiedziano, że druhna Turkiestanowej zmarła na cholerę. Została pochowana w Ławrze Aleksandra Newskiego.